Arı Poleni
- Elif Güveloğlu
- 16 Kas 2017
- 1 dakikada okunur
Bir Rus Biyoloji profesörünün tespitine göre polenin şifa ve besinsel değerini ilk keşfeden yüzlerce yıl önce yaşamış bir denizci kavim,Vikingler.Vikingler, yararlarını fark ettikleri poleni arı kovanından alıp özel günlerde tükettikleri 'mabud yemeği'ne karıştırıyorlardı.Vikinglerin 100 yaşına kadar yaşadıkları rivayetleri de var. Bu tabiat harikası 'ilaç besin' eski Mısır ve Çin Tıbbında ilaç ve fiziksel yenileyici olarak kullanılmış. Modern Tıbbın 'babası' kabul edilen Hipokrates ise 2500 yıl önce arı poleninden 'iyileştirici' olarak bahsetmiş.Yakın geçmişte ise dünyada arı polenini Hollywood yıldızları kullanmış, onlara bu besini 'gençlik ve güzellik iksiri' olarak sunan da o dönem yıldızlarının ünlü Amerikalı beslenme ve yaşam koçu Gayelord Hauser.Hauser kitaplarında arı poleninin faydalarından ilk bahseden isimlerden olmuştur.Türk basınına da yansımış sonunda, rahmetli babam herbalist Atabay Güveloğlu'nun 1990 yılında yazdığı 'Bir doğa harikası besin ilaç arı poleni' adlı kitabında 2 Mart 1969 tarihli Bayram Gazetesi küpürü yer alır; 'Çiçeklerin ortasında bulunan sarı çiçek tonlarının binbir derde deva bir besin olduğunu yakın zamana kadar kimse aklından geçiriyordu...' diye başlayan bir haber..2010 yılında European Journal of Medicinal Chemistry dergisinde yayınlanan İtalya kaynaklı çalışmada birçok farklı floradan toplanan arı polenleri laboratuvar ortamında incelenmiş ve neredeyse hepsinin 'anti-geno-toksik' etki gösterdiği saptanmış.Anti-geno-toksik etki, genlerimizi toksik birçok etkenin dejenerasyondan ve daha da önemlisi mutasyon adı verilen kanserleşme sürecinin ilk adımından koruyan etki anlamına geliyor.2007'de Phytotheraphy Research-Fitoterapi Araştırmaları adlı dergide yer alan Çin kaynaklı çalışmada ise arı poleninin kanser hücrelerine karşı doğrudan etkisi gösterilmişti.Çalışmada arı polenindeki steroid kısım ayrıştırılmış ve bu fraksiyonun hücre çalışmasında prostat kanseri hücreleri üzerindeki etkisi gözlemlenmiş.Arı polenininin PC3 kodlu bu hücreler üzerinde 'güçlü sitotoksik etki' gösterdiği ve hücreleri apopitozis denen hücre intiharına yönlend